Opvallend veel jongeren lopen vast

De Landelijke Vereniging voor Psychosociaal Werkenden telt meer dan 250 therapeuten. Al die therapeuten zijn uniek en hebben hun eigen verhaal over wat ze doen, wat ze beweegt en waarom ze lid zijn geworden van LVPW. Een van deze therapeuten is Arenda Bus. Ze woont en werkt als therapeut in Apeldoorn, maar krijgt inmiddels cliënten uit alle windstreken.

“Voor ik zelfstandig ging werken als therapeut, heb ik jaren ambulant werk gedaan. Na mijn hbo-opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening was dat een logische stap. Toen de kinderen kwamen, ben ik daar een tijdje mee gestopt. Naast luizenmoeder op het schoolplein heb ik in die tijd veel pastoraal werk voor de kerk gedaan. Nog voor de kinderen van de basisschool waren, ben ik weer aan het werk gegaan en tegelijkertijd de opleiding voor Psychosociaal Therapeut gevolgd.

Zelfstandig

Op een gegeven moment werd het interessanter om het ambulante werk als ZZP’er voort te zetten. Dat gaf me meteen de ruimte om mijn eigen praktijk op te zetten. Ik heb nog drie jaar het ambulante werk met mijn praktijk gecombineerd. In december 2023 heb ik er een punt achter gezet. Het werd steeds lastiger om die twee te combineren. Dan moest ik tussen twee afspraken door op de fiets springen om naar een externe cliënt te gaan. Nu kan ik me dus helemaal focussen op mijn ‘Praktijk hoop voor jou’.

Ieder mens is gelijk

Ik heb veel van het ambulante werk geleerd. Het is toch echt anders dan als je mensen in je praktijk ontvangt. Je komt bij de mensen thuis, zit naast ze op de bank, heel dichtbij. Het maakt het werk heel waardevol, maar ook kwetsbaar. Het is belangrijk om balans te vinden tussen dichtbij zijn en afstand houden. Ik heb van die tijd vooral geleerd dat in de basis ieder mens gelijk is. Alleen heeft de een wat meer de wind mee gehad en zit het anderen soms flink tegen. Met de kennis en ervaring die ik heb, kan ik anderen helpen. En dat is heel mooi.

Jongeren

In mijn praktijk krijg ik opvallend veel jongeren. Het zijn twintigers en dertigers die vastlopen in hun werk of hun relatie. Ze zijn meer dan hun ouders gewend om hulp te zoeken, ook als ze dat zelf moeten betalen omdat het niet wordt vergoed. Hun ouders hebben veel kastanjes voor ze uit het vuur gehaald en daarnaast hebben ze een paar jaar thuis gezeten door corona. Het gevolg is dat ze wat te weinig ‘body’ hebben om met de uitdagingen om te gaan die ze nu tegenkomen. Daarnaast is er nog een specifieke groep, met ouders die psychisch kwetsbaar zijn. Die mensen zijn al snel in een verzorgende rol terecht gekomen, waardoor ze te weinig ruimte hebben gehad om zichzelf te ontwikkelen. Ik wil me in die problematiek verder gaan verdiepen.

LVPW

Tijdens mijn studie kreeg in het eerste jaar een leertherapeut die zelf al in het derde jaar zat en ook al bezig was met het opzetten van een eigen praktijk. Hij wees mij op de LVPW. Ik ben gaan informeren en kwam al snel bij Marion terecht. Die heeft me alles rustig uitgelegd en vertelde onder meer dat ik als therapeut in opleiding in aanmerking kwam voor een lidmaatschap tegen gereduceerd tarief. Ideaal, want ik was met het lidmaatschap wel meteen goed verzekerd. Ook de bijscholing was er goed geregeld met een duidelijk puntensysteem. Binnenkort wil ik gaan deelnemen aan een commissie en ik denk dat het de validatiecommissie wordt. Ik weet nog uit de tijd van het pastoraal werk dat het altijd leuk is om aan de achterkant van een organisatie te kijken. Dan krijg je zoveel meer mee.”